احداث باغ انگور به روش داربستی

‌از روی نام روش داربستی هم می توان به نتایجی رسید که چگونه باغ انگور را داربستی کنیم. این نوع باغ متکی بر علم و دانش بوده و در سال های اخیر سر و صدای زیادی به پا کرده است. اکثر کشاورزان این موضوع را به خوبی می دانند که انگور برای ثمربخشی بیشتر باید در ارتفاعات قرار بگیرد. درخت انگور در واقع درختی ضعیف است که تحمل بار زیادی ندارد و به سادگی از بین می رود. به همین خاطر به سراغ این شیوه از کاشت می روند.

پس کشاورزان در هر چند متر از زمین های خود داربست هایی را راه اندازی کرده و احداث باغ انگور داربستی را در دستور کارشان قرار می دهند. با قرار‌گرفتن بوته های انگور روی داربست ها، وزن آن ها از خود محصول کاسته‌می‌شود. ضمن این که مزایای دیگری نصیب کشاورزان خواهد شد؛ مثلا این که نور خورشید به شیوه بهتری به بوته ها می تابد.

انگور یکی از پر مصرف ترین و بهترین میوه های گوشتی در جهان است. تقاضای بالای مشتریان و باردهی فراوان سبب شده‌است کشاورزان زیادی به دنبال احداث باغ انگور و رسیدگی به آن باشند. البته انجام این کار به نکات و ترفندهای فراوانی بستگی دارد که باید در این باره اطلاعاتی به دست آورد. این مطلب به تمام نکات پیرامون احداث باغ انگور اشاره خواهد داشت.

فاصله بوته های انگور در روش داربستی

یکی از نکاتی که در احداث باغ انگور به شیوه داربستی باید به یاد داشته باشید، فاصله بوته ها از یکدیگر است. در روش های قدیمی به خاطر قرار داشتن بوته ها روی زمین، فاصله آن ها نسبتا زیاد بود. پس باید آن را برای روش ایستاده نیز پیاده کرد. این فاصله باید در حدود دو و نیم متر باشد که سبب آبیاری بهتر آن ها خواهد شد.

بهترین داربست برای احداث انگور به روش داربستی

کشاورزان در سال های دور برای داربستی کردن باغ انگور خود از داربست های چوبی استفاده می کردند، این در حالی است که نوع داربست ها در سال های اخیر فرق کرده و از جنس های بتنی یا فلزی ساخته‌می‌شود. داربست های چوبی در مقابل شرایط آب و هوایی مختلف، مقاومت خوبی از خود نشان نمی داد. محصولات فلزی یا بتنی نه تنها آسیبی به بوته ها وارد نمی کنند، بلکه فواید زیادی به دلیل مقاومت بالایشان دارند.

نحوه سیم کشی باغ انگور چگونه است؟

با داربستی کردن باغ انگور، آسیب های آن در زمان چیدن به حداقل می رسد. البته در این روش باید از چندین پایه و سیم بهره برد و از این رو، کشاورزان باید با نکات سیم کشی بوته ها آشنایی کافی داشته باشند. پایه ها در این روش به شکل دو شاخه ای شبیه به حرف Y هستند و سیم ها نیز باید از این دو شاخه عبور نمایند. پس از این مرحله، نیاز است که بوته ها روی آن قرار بگیرند. کنترل آبیاری و صرفه جویی در مصرف آب از جمله مزایای سیم کشی خوب انگورها است.

جنس سیم داربست های انگور باید به گونه ای باشد که در مقابل شرایط آب و هوایی مختلف مقاومت بالایی از خود نشان دهد. ضمن این که زنگ نزدن سیم نیز اهمیت فراوانی در استفاده طولانی مدت دارد. زنگ زدن سیم حتی روی اضافه شدن آفات یا کاهش کیفیت محصولات نیز اثرگذار است.

در میان روش های گوناگون، سیم بکسل به وفور توسط کشاورزان استفاده می شود؛ زیرا جدا از عمر طولانی، تحمل وزن بالاتری هم دارد. این سیم ها قطرهای متفاوت هم دارد، اما معمولا از 2 تا 5 میلی متر انتخاب می شوند. این بازه استحکام کافی برای نگه داشتن انگورها در طولانی مدت را دارد. ضمنا سیم هایی از جنس پلی استر هم نیازهای کشاورزان را برآورده می سازد.

چگونه باغ انگور را ایستاده کنیم؟

روش ایستاده در واقع همان داربستی است که باید از داربست های چوبی، فلزی یا بتنی در آن بهره برد. در این بخش گام به گام با ایستاده کردن باغ انگور پیش می رویم:

1. کشاورزان در ابتدا باید چاله هایی با عمق نیم متر را برای نصب تیرک ها و نگه داشتن داربست های حفر کنند. این تیرک ها به صورت استاندارد باید حدود شش متر از هم فاصله داشته باشند که در مواردی خاص این فاصله ها کمتر هم می شوند.
2. به منظور محکم کردن سیم های داربست در اول و آخر هر ردیف باید چاله ای حفر شود تا در ادامه سیم های داربست به آن متصل گردند. چاله ها با زاویه ای 45 درجه ای به وجود می آیند.
3. معمولا 15 سانتی متر انتهای هر چاله برای جلوگیری از نفوذ آب با ماسه پر می شود.
4. تیرک ها باید در راستای داربست ها نصب شوند. تیرک های اصلی همان 2.5 متر بوده و نیم متر آن داخل زمین قرار می گیرند. خاک اطراف آن ها نیز باید به خوبی فشرده‌و محکم شوند.
5. کشاورزان خوب است از مهار زمینی که یک سمت آن یک حلقه دارد و سمت دیگر تیغه ای پیچ مانند است، بهره ببرند. مهارها در دو قسمت پایانی داربست ها قرار داده‌می‌شوند و فلزاتی با مقاومت بالا هستند.
6. جنس سیم ها را با توجه به نیاز و سلیقه خود برگزینید و آن ها را روی داربست ها ببندید. سیم ها بهتر است در فاصله ده سانتی متری بالای تیرک بسته شوند؛ البته این در صورتی است که تنها یک ردیف سیم را برای هر داربست در نظر دارید. سیم ها را تا قسمت انتهایی داربست ها کشیده و در نهایت آن ها را به مهارهای فلزی وصل کنید.